ជីវិតនិងក្តីស្រឡាញ់
ជីវិតនិងក្ដីស្រឡាញ់ពិតប្រាកដ
ពាក្យថាស្នេហា ពាក្យថាការស្រឡាញ់ មិនសំដៅតែចំពោះស្នេហាភេទ (ស្នេហាស្រីប្រុស ឬស្នេហាភេទដូចគ្នា) តែមួយមុខនោះទេ។ ការស្រឡាញ់អាចកើតមានគ្រប់ទំនាក់ទំនងរបស់មនុស្ស តាមទម្រង់ជាការស្រឡាញ់របស់ឪពុកម្ដាយចំពោះកូន ការស្រឡាញ់រវាងមិត្ដភក្ដិ ការស្រឡាញ់មិត្ដរួមការងារ ការស្រឡាញ់ការងារ ការស្រឡាញ់ជាតិមាតុភូមិជាដើម។ អត្ថបទនេះនឹងលើកយកតែអំពីស្នេហារបស់គូរស្នេហ៍មកបង្ហាញតែប៉ុណ្ណោះ។
ការស្រឡាញ់គូរស្នេហ៍ ឬសេចក្ដីស្នេហា អាចធ្វើឲ្យមនុស្សដែលកំពុងតែវក់នឹងវា
លង់ក្នុងអារម្មណ៍ត្រេកត្រអាលរបស់គេ។ ស្នេហាអាចធ្វើឲ្យគេទទួលរងនូវការឈឺចាប់
អាចធ្វើឲ្យគេប្រែក្លាយជាចងគំនុំនឹងដៃគូរស្នេហារបស់គេ អាចទៅជាបាក់ទឹកចិត្ត
ឬបាត់បង់នូវគំនិតវិជ្ជមានចំពោះខ្លួនឯង
ហើយពេលខ្លះគេប្រែក្លាយជាមនុស្សស្ពឹកស្រពន់
ក្នុងអំឡុងពេលដែលគេកំពុងតែវីវក់នឹងចំណងស្នេហ៍ដែលមិនសមបំណង
ឬហៅថាខូចចិត្ដត្បិតស្នេហាប្រេះស្រាំបែកបាក់។ ទោះបីជាយើងឃើញមានចំណុចអវិជ្ជមានជាច្រើនអំពីរឿងស្នេហាក៏ដោយ
តែស្នេហាក៏មានចំណុចវិជ្ជមានរបស់វាដែរ គឺស្នេហាអាចជួយជម្រុញមនុស្សដែលមានស្នេហា
ឲ្យទទួលបានជោគជ័យ ឲ្យគេស្គាល់ពីតម្លៃខ្លួនឯងកាន់តែច្បាស់
និងអាចផ្ដល់ដល់គូរស្នេហា នូវសេចក្ដីសុខសុភមង្គលក្នុងការរស់នៅផងដែរ។
ថ្វីត្បិតថាជាទូទៅមនុស្សមានស្នេហា ប៉ុន្ដែយើងសង្កេតឃើញថា មានមនុស្សភាគតិចណាស់
ដែលយល់ពីតម្លៃស្នេហា ហើយអាចទទួលបានផលវិជ្ជមានពីស្នេហារបស់គេ។
ផ្ទុយទៅវិញបែរជាមានបុគ្គលមួយចំនួន ក្លាយខ្លួនជាកញ្ជះតណ្ហាទៅវិញ។
មានមនុស្សភាគច្រើនណាស់ ដែលបើគេស្រឡាញ់នរណាហើយ គេចង់ទាមទារមកវិញនូវការតបស្នង
ទាមទារជាផលប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួនអ្វីមួយ ពីការស្រឡាញ់របស់គេមកខ្លួនគេវិញ។
ការស្រឡាញ់នរណាម្នាក់ ហើយទាមទារមកវិញនូវការស្រឡាញ់តបមកខ្លួនវិញ
ឲ្យខាងតែបានដោយមិនយល់ពីអារម្មណ៍របស់អ្នកដែលខ្លួនស្រឡាញ់
ក៏រាប់ថាជាការស្រឡាញ់ដែលទាមទារការតបស្នងវិញមកខ្លួនឯងដែរ។
បើសិនជាការស្រឡាញ់របស់គេ បែរជាមិនបានអ្វីមួយជាប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួនមកវិញទេ
នោះគេតែងតែមានគំនិតចងគំនុំ ចង់បំផ្លាញសេចក្ដីស្នេហារបស់គេចោលវិញភ្លាម
ឬក៏គេនឹងបញ្ឈប់ការស្រឡាញ់របស់គេទាំងប៉ុន្មាន
ដែលមានចំពោះមនុស្សដែលគេតាមស្រឡាញ់មិនបាននោះ ដោយមិនឈឺចាប់ ដោយមិនស្ដាយស្រណោះអីសោះតែម្ដង។ពេលខ្លះគេក៏អាចឈានទៅដល់
ធ្វើរឿងបំផ្លាញអនាគតមនុស្សដែលគេស្រឡាញ់មិនបាននោះ
និងពេលខ្លះឈានដល់ចងគំនុំសម្លាប់គ្នាចោលក៏មាន។ មនុស្សបែបនោះ
បង្កើតក្ដីស្រឡាញ់មក គឺដើម្បីត្រឹមតែបំពេញនូវចំណង់នៃកាមតណ្ហា
បំពេញនូវចំណង់ផ្លូវភេទរបស់គេតែប៉ុណ្ណោះ។ គេមានគំនិតថា បើគេយកមិនបាន
នោះអ្នកដទៃក៏យកមិនបានដែរ គឺគេត្រូវតែបំផ្លាញចោល។
ទង្វើសងសឹក ចងគំនុំព្យាបាទ តាមបំផ្លាញអ្នកដែលខ្លួនតាមស្រឡាញ់មិនបាន
ត្រូវបានមនុស្សទូទៅកំណត់ថា មកពីបុគ្គលនោះស្រឡាញ់ភាគីម្ខាងទៀតខ្លាំងពេក។
ការពិតទៅ ទង្វើទាំងនោះកើតមកពីគេគ្មានសេចក្ដីស្នេហាពិតប្រាកដ
ចំពោះមនុស្សដែលគេថាគេស្រឡាញ់នោះទៅវិញទេ។
ការពិតបុគ្គលដែលប្រព្រឹត្ដបែបនោះចំពោះស្នេហារបស់គេ
គឺគេកំពុងតែស្រឡាញ់ខ្លួនគេផ្ទាល់តែប៉ុណ្ណោះ
គេមិនមែនកំពុងតែស្រឡាញ់អ្នកដែលគេនិយាយថាគេស្រឡាញ់នោះឡើយ។
យើងឃើញច្រើនមកហើយការលើកឡើងថា “កុំស្រឡាញ់គេខ្លាំងពេក!
ទុកភាគរយខ្លះសម្រាប់ស្រឡាញ់ខ្លួនឯងផង ក្រែងពេលគេបែកបែរ កុំឲ្យឈឺចិត្ដពេក។”
ការយល់ឃើញបែបនេះ មិនមែនជាការស្រឡាញ់គេនោះទេ
គឺអ្នកនោះគ្រាន់តែស្រឡាញ់ខ្លួនគេផ្ទាល់តែប៉ុណ្ណោះ។
នេះជាលក្ខណៈនៃការមានស្នេហារបស់មនុស្សអាត្មានិយម ដែលស្រឡាញ់តែខ្លួនឯង ហើយគេច្រឡំថាគេស្រឡាញ់ដៃគូរស្នេហារបស់គេ។
ដោយ៖ ទំព័រជីវិតនិងក្តីស្រឡាញ់
👉👉 មានសំនួរ/អត្ថបទ បន្តទៀត
សូមចុចអាសយដ្ឋានខាងក្រោម ៖
សូមអរព្រះគុណនិងអរគុណ!