«រៀនបានកាន់តែច្រើន នៅពេលកាន់តែចាស់»
ជាមនុស្សត្រូវការការរៀនសូត្រពីគ្នាទៅវិញទៅមកដើម្បីអភិវឌ្ឍខ្លួននិងបង្កើតបាននូវអ្វីគ្រប់យ៉ាងដែលបន្សល់ទុកដូចសព្វថ្ងៃ។ ចំណេះដឹងនឹងប្រៀបបានដូចជាខ្យល់អុកស៊ីសែន ដែលមនុស្សត្រូវស្រូបបញ្ចូលសួតជាប្រចាំថ្ងៃ ដើម្បីទ្រទ្រង់រូបរាងកាយ។ ហើយការរៀនសូត្រនេះទៀតសោតមិនប្រកាន់វ័យ អាយុចាស់ក្មេងនោះឡើយ ឲ្យតែប្រឹងប្រែង ព្យាយាមដាក់ខ្លួនរៀនសូត្រ អ្វីក៏អាចរៀនបានដែរ។ នៅពេលរៀនសូត្រយល់ដឹងកាន់តែច្រើន មនុស្សនឹងចាប់ផ្ដើមដឹងថានៅលើលោកនេះ មានរបស់ច្រើនណាស់ដែលខ្លួននៅមិនទាន់ចេះ មិនទាន់ដឹង ខ្លួនមើលមិនឃើញ។
ច្បាប់ធម្មជាតិមួយនេះ ត្រូវបានបង្កើតឡើងដើម្បីបំបែកគំនិតមនុស្សយើងឱ្យក្លាហានដើម្បីរស់នៅតាមលក្ខខណ្ឌរបស់ខ្លួនឯង។ ទោះមិនព្រមចុះសម្រុងនឹងជីវិត ក៏ផ្លូវដែលគ្រប់គ្នាបានធ្វើដំណើរស្ទើរតែពេញមួយជីវិតគឺ ស្វែងរកភាពសុខដុមរមនាក្នុងជីវិត។ ដំណើរស្វែងរកដែលគួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍ប្រហែលជាមនុស្សភាគច្រើននៅលើភពផែនដីតូចមួយនេះ ដោយព្យាយាមស្វែងរកចម្លើយចំពោះជីវិតថា៖
តើមានន័យដូចម្តេច?
តើជីវិតជាអ្វី?
តើជីវិតសមនឹងរស់នៅនៅពេលណា?
ពេលណាត្រូវស្វែងរកសន្តិភាពផ្លូវចិត្ត?
ភាពចាស់ទុំតាមពេលវេលា
ជួយយើងឱ្យចេះបត់បែន ចេះបន្សាំចិត្ត ចេះសង្កត់តណ្ហា
និងកាន់តែចេះឱ្យតម្លៃលើភាពសុខដុមរមនាលើភាព ជិតស្និទ្ធនៃគ្រួសារ និងមិត្តភក្តិ
ជាងកាលពីនៅក្មេងដែលយើងឱ្យតម្លៃលើភាពសុខដុមរមនាថាតាមរយៈសម្ភារៈឬទ្រព្យសម្បត្តិ។
នៅពេលដែលយើងជឿថា វាជាអ្វីដែលចាំបាច់ដើម្បីរីករាយ ការគោរព និងមានអត្ថន័យក្នុងជីវិតទម្លាប់ និយមភាពល្អឥតខ្ចោះបានត្រូវទាត់ចោល ដែលកាលពីយើងនៅក្មេង ទម្លាប់ចង់បានឡូយអស្ចារ្សៗធ្លាប់បានបង្កើនបញ្ហាប្រឈមមកឱ្យយើងហត់នឿយឡើងៗ។
ព្យាយាមបំពេញនូវជំនឿចិត្តដោយតុល្យភាព រវាងរកភាពសុខដុមរមនា ទោះក្នុងភាពមិនចុះសម្រុងគ្នា ដោយមនុស្សយើងកើតមកមានប្រាជ្ញានិងចំណេះដឹងក៏ដើម្បីទុកមកដោះស្រាយលើរឿងទាំងនេះ។
ត្រូវចាំថា ជីវិតស្ទើរតែមិនអាចទៅរួចទេក្នុងការធ្វើឱ្យមានតុល្យភាពល្អ គ្រប់សព្វ ឬថាគ្រប់យ៉ាងនឹងស្ថិតក្រោមការគ្រប់គ្រងបានទាំងអស់។ ដូច្នេះហើយមានទ្រឹស្តីខ្លះលើកឡើងថា ជីវិតគឺពិបាកហើយ តែការស្វែងរកតុល្យភាពទាំងរីករាយនិងទុក្ខសោកគឺរឹតតែពិបាក ដូច្នេះយើងត្រូវចេះទទួលយកថា អ្វីៗ មិនអាចនៅជាមួយយើងជារៀងរហូតទេ។ គ្រប់គ្រងតែអ្វីដែលយើងអាចគ្រប់គ្រងបានទៅបានហើយ ដូចជា កុំធ្វើឱ្យអ្នកដទៃឈឺចាប់ដោយចេតនា ឬកុំឈឺចាប់យូរ ពេកត្រូវរៀនបំភ្លេច។ល។
នៅពេលដែលយើងយល់រឿងទាំងនេះ នឹងទទួលយកតាមសម្រួល នឹងជួយសន្សំថាមពលបានច្រើន ទទួលបានកម្លាំង និងភាពរឹងមាំ លើសពីពេលមុន។ មនុស្សខ្លះចំណាយដំណើរជីវិតរស់នៅក្នុងជីវិតអ្នកដ៏ទៃសមទេ? ជីវិតគឺខ្លីណាស់ ដូច្នេះប្រើវាឱ្យបានល្អ។
កុំឱ្យមនុស្សផ្សេងទៀត ឬសង្គមកំណត់នូវអ្វីដែលយើង ត្រូវធ្វើ
កំណត់របៀបដែលយើងត្រូវរស់នៅ។
ចូររក្សាភាពស្មោះត្រង់ចំពោះខ្លួនឯងកុំកហុកខ្លួនឯងព្រោះរឿងនេះហត់ណាស់
គ្មានអ្នកណាមកជួយយើងបានទេ។
សម្រង់ជីវិត
ជាតិថីមនោរម្មណ៍
«រៀនឥតឈប់ឈរ ដើម្បីបើកចិត្ត ទទួលយកអ្វីដែលថ្មី ពេញមួយជីវិត.
ចាំទុកថាការរៀនមិនចេះចប់ទេ»
ការចង់ដឹងចង់ឃើញ គឺជាម៉ាស៊ីននៃកម្លាំងចិត្ត ដែលយើងគ្រប់គ្នាត្រូវតែវិនិយោគក្នុងជីវិតទើបទទួលបានមកវិញនូវ ភាពរីកចម្រើន និងអារម្មណ៍សប្បាយជាមោទនភាព ភាពភ្លឺស្វាងនៃអាជីព និងការដោះស្រាយបញ្ហា។
ឯកសារខ្មែរ www.edu4kh.com
VEN. THACH PHUOC AN