មេរៀនជីវិត
បង្រៀនមនុស្សឲ្យខិតខំ តស៊ូ ប្រឹងប្រែង
ជម្នះឧបសគ្គនានា ដើម្បីឆ្ពោះទៅរកភាពជោគជ័យ
និងសុភមង្គលពិតប្រាកដ
🕮ក្នុងជីវិតមនុស្សម្នាក់ៗ មិនមានអ្វីកើតឡើងដោយចៃដន្យឡើយ។ ភាពជោគជ័យ សុភមង្គល ឬក៏សេចក្ដីសម្រេចមហិច្ឆតា មិនមែនជាផលវិបាកនៃសំណាងទេ ប៉ុន្តែជាលទ្ធផលនៃការខិតខំ តស៊ូ និងប្រឹងប្រែងដោយឆន្ទដ៏រឹងមាំ។ មនុស្សគ្រប់រូប កើតមកមិនស្មើគ្នា តែគ្រប់គ្នាមានឱកាសដូចគ្នា ក្នុងការប្រើប្រាស់សមត្ថភាព ដើម្បីធ្វើឲ្យជីវិតមានតម្លៃ និងមានន័យ។ មេរៀនជីវិតជាច្រើន បានបង្រៀនយើងថា មិនមានផ្លូវណា ងាយស្រួលនាំឲ្យឈានដល់ភាពជោគជ័យឡើយ។ តែផ្លូវដែលពោរពេញដោយឧបសគ្គ ទើបជាផ្លូវដែលបង្កើតមនុស្សឲ្យរឹងមាំ និងស្គាល់តម្លៃជីវិតពិតប្រាកដ។
មតិស្រប
មតិបដិបក្ខ
មតិសំយោគ
👉ជីវិតគឺជាការធ្វើដំណើរដ៏វែងឆ្ងាយ ដែលពោរពេញដោយអនុស្សាវរីយ៍ និងការប្រឈមមុខជាច្រើន។ មនុស្សម្នាក់មិនអាចគេចផុតពីការលំបាកទេ ប៉ុន្តែអាចជ្រើសរើសរបៀបឆ្លងកាត់វា។ មេរៀនជីវិតបង្រៀនយើងឲ្យដឹងថា ការខិតខំ តស៊ូ និងឆន្ទ គឺជាគន្លងទៅរកភាពជោគជ័យពិតប្រាកដ ប៉ុន្តែត្រូវតែប្រកបដោយប្រាជ្ញា និងគោលបំណងល្អ។
ជីវិតគឺជាការប្រកួតប្រជែងដែលមិនមានស្ដេចឈ្នះជារៀងរហូត ប៉ុន្តែមានតែអ្នកដែលមិនចាញ់ចិត្ត។ មនុស្សដែលមានឆន្ទ ខិតខំ និងព្យាយាម តែងតែឈ្នះលើឧបសគ្គ។ ឧទាហរណ៍ដ៏ល្បីៗដូចជា Thomas Edison ដែលបានបរាជ័យជាង ១០០០ ដង មុននឹងរកឃើញអំពូលភ្លើង។ ប្រសិនបើគាត់បោះបង់ចោលត្រឹមការបរាជ័យទី ១០ ឬទី ១០០ ប្រវត្តិសាស្ត្ររបស់មនុស្សមិននឹងមានពន្លឺអស្ចារ្យនោះឡើយ។
នៅក្នុងសង្គមយើងផងដែរ មនុស្សដែលសម្រេចបានគោលដៅធំៗ តែងតែជាអ្នកដែលមានស្មារតីមិនចាញ់ ឆន្ទមាំមួន និងគោរពតម្លៃនៃការខិតខំ។ មេរៀនជីវិតបង្រៀនយើងថា ការតស៊ូមិនមែនគ្រាន់តែជាការបន្តធ្វើអ្វីមួយទេ តែជាការបន្តជឿជាក់លើខ្លួនឯង។
អ្នកដែលមានឆន្ទនឹងមិនស្រងោះពេលជួបបញ្ហា ប៉ុន្តែយកបញ្ហាទាំងនោះជាគន្លងអនុវត្តដើម្បីរឹតបន្តឹងកម្លាំងចិត្ត។ ដូចពាក្យសម្តីមួយថា៖
“ផ្លូវដ៏លំបាកជារូបសញ្ញានៃអ្នកដំណើរដែលមានគោលដៅច្បាស់លាស់”។
មេរៀនជីវិតជួយឲ្យយើងយល់ថា បញ្ហា មិនមែនជាចំណុចបញ្ចប់ទេ តែជាចំណុចចាប់ផ្តើមថ្មី សម្រាប់អ្នកដែលមិនធ្លាក់ចិត្ត។ អ្នកដែលដឹងតស៊ូ ក៏ដឹងសប្បាយចិត្តជាមួយការបរាជ័យ ដោយព្រោះគាត់ដឹងថា ការបរាជ័យគឺជាគ្រូបង្រៀនល្អបំផុត។
ទោះជាមេរៀនជីវិតបង្រៀនឲ្យតស៊ូក៏ដោយ ក៏មានមនុស្សមួយចំនួនជឿថា ការតស៊ូមិនមែនជាផ្លូវតែមួយទៅរកភាពជោគជ័យនោះទេ។ ពួកគេយល់ថា ជីវិតមិនត្រូវតែពឹងលើការខិតខំតែប៉ុណ្ណោះ តែត្រូវការសំណាង ឱកាស និងបរិស្ថានគាំទ្រផងដែរ។
ពិតណាស់ មនុស្សមួយចំនួនខិតខំយ៉ាងខ្លាំង ប៉ុន្តែជីវិតមិនបានផ្តល់ផលល្អតាមការរំពឹងទុក។ មនុស្សមួយចំនួនបង្ហាញសមត្ថភាពទាំងអស់ ប៉ុន្តែត្រូវបរាជ័យដោយសារបញ្ហាសង្គម ឬអព្យាក្រឹត។ ដូច្នេះ មតិបដិបក្ខបាននិយាយថា មិនគ្រប់គ្នាអាចឈានដល់ភាពជោគជ័យតាមកម្លាំងខ្លួនឯងបានទេ។
បន្ថែមទៀត ការតស៊ូដោយគ្មានការពិចារណា ឬគ្មានទិសដៅក៏អាចបង្កផលអវិជ្ជមានដែរ។ មានមនុស្សជាច្រើនប្រឹងប្រែងដោយគ្មានគោលបំណងច្បាស់លាស់ បណ្តាលឲ្យបាត់បង់ទាំងពេលវេលា និងសុខភាព។ ឧទាហរណ៍មនុស្សមួយចំនួនខិតខំធ្វើការទាំងថ្ងៃទាំងយប់ ដើម្បីរកលុយ តែបាត់បង់សុខភាព និងសុភមង្គលគ្រួសារ។ តើនោះហៅថាជោគជ័យទេ? មតិបដិបក្ខនិយាយថា ប្រសិនបើការតស៊ូនាំឲ្យបាត់បង់សុភមង្គលផ្ទាល់ខ្លួន នោះជោគជ័យនោះគ្រាន់តែជាស្រមោលទេ។
ទោះបីមានមតិផ្ទុយគ្នាក៏ដោយ បើស្រមៃយ៉ាងជ្រាលជ្រៅ នឹងឃើញថា ទាំងមតិស្រប និងមតិបដិបក្ខ សុទ្ធសឹងតែបង្ហាញពីការពិតរបស់ជីវិតក្នុងទិសដៅខុសគ្នា ប៉ុន្តែអាចរួមបញ្ចូលគ្នាបាន។ ជីវិតមិនមែនត្រឹមតែខិតខំតស៊ូជាប្រភេទ “មនុស្សដែក” ទេ ហើយក៏មិនមែនពឹងតែសំណាងផងដែរ។ វាត្រូវការទាំងពីររួមគ្នា — ការខិតខំដោយឆន្ទ និងការចេះចាប់ឱកាសនៅពេលវាបង្ហាញខ្លួន។
ការតស៊ូដោយឆ្លាតវៃគឺជាគន្លងដ៏ល្អបំផុត។ អ្នកតស៊ូត្រូវដឹងពេលណាដែលគួរបន្ត ពេលណាដែលគួរផ្លាស់ប្តូរទិសដៅ។ ដូចពាក្យសម្តីថា៖
⇛🕮“មិនមែនតែអ្នករត់លឿនជាងគេដែលឈ្នះការប្រណាំងទេ ប៉ុន្តែជាអ្នកដែលមិនឈប់រត់ទេ”។
មេរៀនជីវិតបង្រៀនឲ្យយើងស្គាល់ថា ជោគជ័យមិនមែនសម្រាប់អ្នកដែលល្អបំផុតទេ ប៉ុន្តែសម្រាប់អ្នកដែលមិនបោះបង់។ ប៉ុន្តែការតស៊ូគួរតែប្រកបដោយប្រាជ្ញា និងការគោរពចំពោះសុភមង្គលផ្ទាល់ខ្លួន។ បើជីវិតគ្មានសុខភាព និងសន្តិភាពផ្លូវចិត្ត នោះភាពជោគជ័យនឹងគ្មានន័យឡើយ។
ដោយឡែក ការប្រឹងប្រែងដោយមានគោលដៅ និងគំនិតវិជ្ជមាន គឺជាអ្វីដែលធ្វើឲ្យជីវិតរីកចម្រើន។ មនុស្សត្រូវរៀនទទួលយកបរាជ័យ ដើម្បីស្វែងយល់ពីភាពជោគជ័យ។ ត្រូវរៀនស្ងប់ស្ងាត់នៅពេលបរាជ័យ ហើយឈរឡើងវិញជាមួយភាពជឿជាក់ថា “ខ្ញុំអាចធ្វើបាន”។ នោះហើយជាមន្តស្នេហាជីវិត។
ភាពជោគជ័យពិតប្រាកដមិនមែនស្ថិតនៅក្នុងចំនួនលុយ ឬមុខតំណែងទេ ប៉ុន្តែស្ថិតនៅក្នុងសេចក្ដីសុខដ៏ជ្រាលជ្រៅ ដែលកើតឡើងពីការយល់ថា ខ្លួនឯងបានខិតខំអស់ពីសមត្ថភាព និងរស់ដោយមានអត្ថន័យ។ អ្នកដែលតស៊ូដោយស្មោះត្រង់ និងមិនបោះបង់ចិត្ត គឺជាអ្នកឈ្នះជីវិតពិតប្រាកដ។
👉ហេតុនេះហើយ មេរៀនជីវិតមិនមែនត្រឹមតែបង្រៀនឲ្យយើងប្រយុទ្ធប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែបង្រៀនឲ្យយើង ស្គាល់ខ្លួនឯង ប្តេជ្ញាចិត្ត និងរស់ជាមួយសុភមង្គលដ៏មានន័យ។