អត្ថាធិប្បាយ លក្ខណៈរបស់សុភាសិត

អត្ថាធិប្បាយ  ប្រាប់អំពីលក្ខណៈរបស់សុភាសិត

អត្ថាធិប្បាយប្រាប់អំពីលក្ខណៈរបស់សុភាសិត

សុភាសិតទាំងអស់ពិសេស គឺសុភាសិតខ្មែរយើងនេះ៖ ឯងតែងមានលក្ខណៈ៣យ៉ាងគឺៈ

១- សុភាសិតដែលមានន័យជាអត្ថានុរូប ខោក្នុងឃ្លាទីមួយ ឬក្នុងឃ្លាទាំងពីរទាំងបីក៏ដោយ ខ្វទាហរណ៍ "កុំអង្គុយលើឈើពុក. កុំយកកទៅលអន្ទាក់ ” ។

វិធីធ្វើអត្ថាធិប្បាយត្រូវពន្យល់ន័យ អត្ថានុរូបតាមន័យ របស់សុភាសិតដើមដោយយកមតិទាំង៣មកអនុវត្ត ជាមួយហើយត្រូវលើកយកន័យ ជាអត្ថប្បដិរូប មកបើដោយខ្លួនឯង ដោយយកមតិទាំង៣មកអនុវត្តជាមួយថែមទៀត ។

២- សុភាសិតខ្ល៖មានន័យជាអត្ថានុរូប ក្នុងឃ្លាទី១ ហើយមានន័យជាអត្ថប្បដិរូបក្នុងឃ្លាទី២ឬទី៣ ឧទាហរណ៍ "កុំពត់ស្រឡៅ កុំប្រដៅមនុស្សខូចក្នុងវិធីអត្ថាធិប្បាយ ត្រូវពន្យល់ន័យជាអត្ថានុរូបក្នុងន័យអត្ថានុរូប និងអត្ថប្បដិរូបតាមគោលនសុភាសិត ដែលមានរួចហើយនេះ ដោយលើកយកគោលមតិទាំង ៣ មកអនុវត្តជាមួយថែមទៀតក្នុងន័យទាំង២បប ។

៣-សុភាសិតខ្លះ៖ មានន័យជាអត្ថប្បដិរូប ឬន័យផ្ទាល់តែម្តង( គ្មានន័យជាអត្ថានុរូបផងទេ) ឧទាហរណ៏"ធ្វើស្រែនឹងទឹកធ្វើសឹកនឹងបាយ,,"កុំធ្វើស្រែប្រវ៖ កុំសង់ផ្ទះចូលគ្នា” ។

វិធីធ្វើអត្ថាធិប្បាយ ត្រូវពន្យល់តែក្នុងន័យនៃសុភាសិត ដែលមានរួចមកតែប៉ុណ្ណោះ៖បានហើយ ពន្យល់តែន័យផ្ទាល់ទេឯង កុំបាច់លើកយកន័យជាអត្ថានុរូបផ្សេងទៀតមកពន្យល់ទេ ហើយយើងត្រូវលើកយកគោលមតិទាំង៣មកអនុវត្តជាមួយថែមទៀងផង ។